உண்மை எல்லா நேரமும் கசப்பதில்லை! 2..

என் மாமாவிடம் சண்டை போட்டு கொண்டு வெளியே வந்த நான் நேராக ஊருக்கு வரவில்லை, அதற்கு பதிலாக இன்னொரு மாமாவை பார்க்க சென்றேன்.(அவர் என் அம்மாவின் இன்னொரு சித்தி மகன்). எனக்கு சென்னையிலேயே வேறு ஒரு வேலை வேண்டும். எனக்கு ஈரோடு செல்ல விருப்பமில்லை என்றேன். அவரும் ஒரு ஸ்டுடியோ வைக்க ஆவலாய் தான் இருந்தார். அப்போதய பொருளாதர சூழ்நிலை முடியவில்லை, அவர் ஸ்டூடியோ வைக்கும் வரைக்கும் இடைகாலமாக என்னை எதாவது ஒரு இடத்தில் வேலைக்கு சேர்த்து விடுகிறேன் என்றார்.

அப்போது அவர் பனகல் பார்க்கில் ஒரு பங்குவர்த்தக நிறுவனத்தில் வேலை பார்த்து கொண்டிருந்தார். சில வேலைகளை எனக்காக தேர்வு செய்து என்னை வரச்சொன்னார்.
(அதுவரை எங்கே தங்கியிருந்தேன் என்பது வேறு ஒரு பதிவில் வரும்).நானும் அவரது அலுவலகத்திற்கு சென்றேன், அங்கே தான் தெரிந்து கொண்டேன் என் மாமா என் மீது எவ்வளவு நம்பிக்கை வைத்திருகிறார் என்று. என் மாமா வேலை செய்யும் அலுவலகம் மாதிரியே இருக்கும் மற்றொரு அலுவலகதிற்கு போன் செய்தார், பேசி கொண்டிருக்கும் போதே, ரீசிவரை மறைத்து உனக்கு டைப்பிங் தெரியுமா என்றார், நான் தெரியாது என்றேன்.
மீண்டும் ரிசீவரில் “டைப்பிங்க் தெரியாது ஆனா ரண்டு நாள்ல டைப் அடிப்பான் ”என்றார்”.
நான் மன்றாடி ரிஸ்க் வேண்டாம் எனக்கு வேறு வேலை பாருங்கள் என்றேன்.
அப்படி கிடைத்தது தான் இந்த கதையில் வரும் ”ஸ்வர்ணமகால் ஜுவல்லரி”
*******************************************

என் மாமா ஏற்கனவே பேசிவிட்டதால் இண்டர்வீயூ பயமுறுத்தும் அளவுக்கு இல்லை.
வேலைக்கு சேர்ந்தாயிற்று.
அங்கேயே தங்க வேண்டும். காலையில் அங்கேயே சாப்பாடு, பின் கடை, மதியம் சாப்பாடு, பின் கடை, இரவு சாப்பாடு, பின் தூக்கம், மீண்டும் காலை இவ்வாறே வாழ்க்கை சுகமாக போய் கொண்டிருந்தது. கடையில் ஏசி வேறு. அப்படியே செட்டில் ஆகிவிடலாமா என்று யோசித்தேன். நிஜமாத்தாங்க முதல்மாத சம்பளமாக 600 ரூபாய் கொடுக்கும் வரை அப்படித்தான் நினைத்து கொண்டிருந்தேன்.

சம்பளம் வாங்கியதும், பகீரென்று இருந்தது. சென்னை டீ.நகரில் இருந்து செங்குன்றம் செல்லவே 10 ரூபாய் பேருந்துக்கு வேண்டும். வாரம் ஒரு நாள் ஊர் சுற்ற 250 தாவது வேணும்.
ஒண்ணும் கட்டுபடியாகுதுன்னு கூட வேலை செய்யும் உபி என்ற நண்பனுடம் சொல்லி கொண்டிருந்தேன். அவர் ஒரு ராஜ விசுவாசி முதலாளியிடம் போட்டு கொடுத்து விட்டார். கூடவே நான் மெத்த படித்த மேதாவி என்றும் சில பல பிட்டுகள் எக்ஸ்ட்ரா!?, என் மேல் என்ன காண்டோ அவனுக்கு!

முதலாளி அழைத்து பேசினார்!
மாதம் 1000 சம்பளம் , எக்ஸ்ட்ராவாக அவரது பையனுக்கு டியூசன் சொல்லிதர வேண்டும்.
பட் எனக்கு டீல் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. ஒத்துகிட்டேன், அவருக்கு சொல்லி கொடுக்கும் முன்னர் நான் ஒருக்கா முழுசா படிக்கனும், தெரியாதத எழுதி வச்சு டிக்‌ஷனரியில தேடனும். எனக்கும் சவாலா இருந்ததால நான் பத்தாவது கூட படிக்காத உண்மைய மறைச்சு டியூசன் சொல்லி கொடுத்தேன். இன்னைக்கும் கேட்டு பாருங்க, அவருக்கு சொல்லி கொடுத்தது எல்லாம் மனப்பாடமா சொல்லுவேன், ஆனா கடைசி வரைக்கும் அவரை படிக்க வைக்க முடியல.

என்னன்னவோ பன்ணி பார்த்தேன். கேட்கல சில பல தண்டனைகள் கூட கொடுத்தேன், இளவரசர் கோவிச்சிகிட்டு ராசாகிட்ட சொல்லிட்டார். முதலாளியும் என்னை கூப்பீட்டார்.

”தம்பி இவரு தான் நாளைக்கு உனக்கு முதலாளியா வரப்போறாரு! அதனால அவரை ஐயான்னு கூப்பிடுங்க”ன்னாரு

இல்லைங்க சொல்லி கொடுக்கும் நானே ஐயான்னு கூப்பிட்டா அவருக்கு எப்படிங்க படிக்கனுன்னு எண்ணம் வரும்னேன்

அவருக்கு படிப்பு வராட்டியும் பரவாயில்லை, சும்மா சொல்லி கொடுங்க, ஆனா ஐயானு கூப்பிடுங்கன்னாரு

இது தான் மேட்டருன்னு முதல்லயே தெரிஞ்சிருந்தா எப்பவோ கம்பி நீட்டிருபேன்,
உங்க பணதிமிர உங்களோட வச்சிகோங்க, எனக்கு சம்பள பாக்கிய செட்டில் பன்ணுங்கன்னு சொன்னேன்.

யார பார்த்து பணதிமிருன்னு சொன்னன்னு தையா தக்கான்னு குதிச்சாரு!

நான் அமைதியா ஒரு பேப்பர்ல என்னோட சம்பள பாக்கி எவ்வளவுன்னு எழுதி கொடுத்தேன்.

தரமுடியாதுன்னாரு

”அப்போ உங்களுக்கு பணதிமிரு இல்லையா”ன்னு கேட்டேன்.

எடுத்து கொடுத்துட்டாரு

வந்துட்டேன்..............................