150. சைலன்ஸ்! நன்றி சொல்லும் நேரமிது!

வழக்கொழிந்த சொற்கள்,வழகொழிந்த பொருள்கள் தேடும் நாம் வழகொழிந்த பழக்கங்களை தேட மறந்து விட்டோம். அதில் ஒன்று தான் நன்றி சொல்லுதல். என்னுடய இந்த 150 தாவது பதிவை நன்றி சொல்ல பயன்படுத்தி கொள்கிறேன்.

நண்பர் ஒருவரின் நம்பரை சாட்டில் வாங்கி போன் செய்தால், “என்ன பேசுரதுன்னே தெரியல, பெப்ஸி உமா கூட பேசுற மாதிரி இருக்குங்கிறார்”. எனக்கு கூச்சமும், வெட்கமுமாக இருக்கிறது.
நம்புங்க நான் அந்த அளவுக்கு வொர்த் இல்லை, அதே நேரம் ஒருவரை இம்மாதிரியாக பாராட்டுவது அவருக்கு தலைகணம் உருவாக காரணமாக ஆகிவிடலாம், தயவுசெய்து இம்மதிரியெல்லாம் பேசி அவர்களை செலிபிரட்டி ஆக்கி குழியில் தள்ளி விடாதீர்கள்.
*************************

2007 நவம்பர் மாதம் ப்ளாக் ஆரம்பித்தேன், ஆனந்தவிகடன் மூலம் தெரிந்த ப்ளாக்குகள் படித்து, பின் தமிழ்மணம் அறிந்து நானும் அதில் இணைந்து இன்று 150 வது பதிவை எழுதி கொண்டிருக்கிறேன்.

வந்த புதிதில் என்ன எழுதுவதென்றே தெரியாது, ஏகப்பட்ட எழுத்து பிழைகள் வேறு, ப்ளாக்கை எதற்காக பயன்படுத்தலாம் என்ற வரைமுறை இல்லாமல் சகட்டுமேனிக்கு பதிவுகள் இருக்கும்,
ஒரே ஒரு போஸ்டர் மட்டுமே போட்டு இன்றும் அதை ஒரு பதிவாக கணக்கு காட்டி கொண்டிருக்கிறேன். இடையில் ஏற்பட்ட திருப்பம் மட்டும் இல்லையென்றால் ப்ளாக்கின் மேல் சலிப்பு ஏற்பட்டு என்றோ விலகியிருப்பேன்.

அந்த திருப்பம்!

சாதரணமாக எல்லாருடய பதிவிலும் கும்மிகளை அடித்து கொண்டிருந்த நான் முதன் முதலாக கருத்து வேறுபாடுகளை வெளிப்படுத்த ஆரம்பித்தேன். தி.மு.க கட்சியின் மீது எனக்கு எந்த வித தனிப்பட்ட காழ்ப்புணர்ச்சி இல்லை, அதே போல் எந்த கட்சியின் மீது மதிப்பு இல்லை. அந்த காரணத்தால் நடுநிலைவாதியாக என்னை நினைத்து கொண்டு நண்பர் எழுதிய தி.மு.க ஆதரவு பதிவுக்கு எதிராக பின்னூட்டம் இட்டேன். அந்த பிரச்சனை எங்கங்கோ போய், ஒன்றுக்கும் உதவாத என்னை தமிழ்மணம் முழுதும் பிரபலபடுத்தியது, இன்று வால்பையன் என்று ஒருவன் பதிவு எழுதுவது உங்களுக்கு தெரியுமென்றால் அந்த பதிவரே காரணம் எனது நன்றிக்காக, அவர் எது பட்டாலும் சரி(சந்தோசம், வருத்தம் அந்த மாதிரி) உண்மை உண்மை தானே!
தோழர் லக்கிலுக்(யுவகிருஷ்னா) அவர்களுக்கு,

வலையுலகில் நான் முதன் முதல் பார்த்தது இவரைத்தான், தோற்றம் தான் வயதான மாதிரி இருந்தாலும், என்னை விட இளமையான கருத்துகளை உடையவர், வயதாகி விட்டால் நாத்திகம் குறைந்து ஆத்திகம் தொடங்கி விடும் என்று கூற்றுக்கு இன்றும் சவால் விட்டு கொண்டிருப்பவர், நாத்திக விசயத்தில் எனது மானசீக குரு ஐயா தருமி அவர்களுக்கு,

வலையுலகில் இவரை போல் வேறு யாரையும் நான் இந்த அளவுக்கு வம்புக்கு இழுத்ததில்லை, ஆனாலும் அலைபேசியில் அழைத்து “சுகர் எப்படியிருக்கு” ”வாக்கிங் போகிறாயா” என்று ஒரு தந்தையின் ஸ்தானத்தில் எனக்கு அறிவுரை வழங்கும் டோண்டு ஐயா அவர்களுக்கு,

நானும் இருக்கிறேன் என்று ஆங்காங்கே பின்னூட்டம் இட்டு கொண்டிருந்த பொழுது, நீ தான் ஆசிரியர் என்று ஒரு பொறுப்பற்றவனுக்கு பொறுப்பை கொடுத்து வலையுலகில் மேலும் என்னை பிரகாசிக்க வைத்த ஐயா சீனா அவர்களுக்கு,

கள விவாததிற்கு முன் சில விசயங்களை உறுதி படுத்தி கொள்ள என்நேரம் அழைத்தாலும் முகம் சுழிக்காமல் பதிலளிக்கும் அண்ணன் ஜ்யோவ்ராம் சுந்தர் அவர்களுக்கு,

வெகுஜன பத்திரிக்கைகளில் பல சிறுகதைகள் எழுதியவர், அரசு பணியில் பெரிய பொறுப்பில் இருப்பவர்(இன்று கூட தொலைக்காட்சியில் வந்தார்) என்ற தலைகணம் சிறிதும் இல்லாமல்,
“வாலு அடுத்த தடவை நானே உனக்கு ஊத்தி கொடுத்து மட்டையாக்குவேன்” என்று சபை இறுக்கத்தை குறைக்கும் அங்கிள் லதானந்த் அவர்களுக்கு,

எங்கே எழுதிய பதிவுகளை படித்து அறிவை வளர்த்து கொள்ளாமல் போய் விடுவானோ என்று, எப்போது பதிவெழுதினாலும் உடனே சாட்டில் சுட்டி கொடுக்கும்(எனக்கு மட்டும் தானா?)
அன்பர் அபிஅப்பா அவர்களுக்கு,

இலக்கியத்தில் நான் தொட கூட முடியாத(தெரிஞ்சா தானே தொடறதுக்கு)தூரத்தில் இருந்தாலும் சாட்டில், பத்து வருடம் பழகிய நண்பனை போல் அரட்டை அடிக்கும் நண்பர் அய்யனார் அவர்களுக்கு,

பதிவுலகில் நகைச்சுவை மன்னர் என்று பெயர் இருந்தாலும், என் சாட்டில் வந்து “உனது பதிவு நல்லாருக்கு வால்” என்று பாராட்டும் அண்ணன்(இல்லை அங்கிளா யாராவது சொல்லுங்கப்பா) குசும்பன் அவர்களுக்கு,

எனக்கு உடன்பிறந்த மூத்த சகோதரன் இல்லை என்று குறையை தீர்த்து வைத்த அண்ணன் ரமேஷ் வைத்யா அவர்களுக்கு,

அலைபேசியில் அழைத்து “உங்களை கலாய்த்து கொள்ளட்டுமா” என்று அனுமதி கேட்டால், இப்படி அந்நியபடுத்திட்டிங்களே வால்ன்னு வருத்தப்படும் அண்ணன் தாமிரா அவர்களுக்கு,

காக்டெயில் என்று பெயரில் நீங்கள் எழுதலாம் என்று இருந்தீர்களாமே, நான் வேண்டுமானால் பெயரை மாற்றி கொள்ளட்டுமா என்று விட்டு கொடுத்தலின் விளிம்புக்கு செல்லும் அன்பு சகா கார்க்கி அவர்களுக்கு,

நமது வலையுலகில் அடுத்த வெகுஜன பத்திரிக்கை நட்சத்திரம் என்ற முத்திரை இருந்தும் சிறிதும் அலட்டல் இல்லாமல் அதே அன்போடு பழகும் அண்ணன் பரிசல் அவர்களுக்கு,

என்நேரமாக இருந்தாலும்(விடியற்காலை 5 மணியானலும்) ரயில் நிலையம் வந்து அழைத்து செல்ல காத்திருக்கும் நண்பர், ஆனால் அவரது வேலையை பார்த்தால் இவருக்கு கீழ் ஆயிரகணக்கில் இருக்கிறார்கள். இம்மாதிரியான ஆட்களை பார்க்கும் பொழுது தலைகணம் ஒருவருக்கு ஏற்பட்டால் அவர் மனிதரே இல்லை, அந்த மாமனிதர் அண்ணன் நர்சிம் அவர்களுக்கு,

என்னிடம் கருத்து மோதல்கள் நடந்து கொண்டிருந்தாலும், யாரேனும் என்னிடம் தனி மனித தாக்குதல் மேற்கொண்டால், ”வால் எனது உடன்பிறவா சகோதரன் என்று சண்டைக்கு நிற்கும் இன்னொரு உடன்பிறவா அண்ணன் கணேஷ்(வீணாப்போனவன்னு பெயர் வச்சிக்கிட்டா எப்படி சொல்றது) அவர்களுக்கு,

”அழைத்து” கூகுள் விளம்பரம் எப்படி வைப்பது!, எம்மாதிரியான முறைகளை மேற்கொண்டால் சம்பாரிக்கலாம் என்று சகமனிதனும் சம்பாரிக்கனும் என்று நினைக்கும் நண்பர் ஜிம்ஷா அவர்களுக்கு,

எங்கேயோ நான் பின்னூட்டமாக நான் போட்ட எனது அலைபேசி நம்பரில் தொடர்பு கொண்டு, எனது பதிவுகளில் எனக்கே தெரியாத நுண்ணரசியலை விவரிக்கும் தோழி ரம்யா அவர்களுக்கு,

பதிவுலகில் மன உளைச்சளில் இருந்த நேரத்தில் தினமும் யாஹூ சாட்டில் எனக்கு ஆறுதலும், நம்பிக்கையும் அளித்த தோழி கபீஷ் அவர்களுக்கு,

சர்ச்சைகுறிய பதிவுகள் எழுதும் முன்னர், எனது எதிரணியனியரிடமிருந்து எம்மாதிரியான கேள்வி கணைகள் வரலாம் என தெரிந்து கொள்ள சோதனை சாவடியாக பயன்படுத்தி கொள்ளத்தான் அழைக்கிறான் என்று கூட தெரியாத பச்சை(கருப்பு) குழந்தை அண்ணன் கும்கி அவர்களுக்கு,

எனக்கு பின் எழுத வந்தாலும், ப்ளாக் என்பதை எப்படி பயன்படுத்த வேண்டுமென பல பேருக்கு முன்மாதிரியாக இருக்கும் நண்பர் மோகன்பிரபு(மேக்ஸிமம் இந்தியா) அவர்களுக்கு,

மென்பொருளாலானலும் சரி, சினிமா பாட்டானலும் சரி தேடி கிடைக்கவிட்டால் ஒரு வார்த்தை சொன்னால் போதும், அது எங்கிருந்தாலும் தேடி தந்து ஆச்சர்யமூட்டும் நண்பர் தமிழ்நெஞ்சம் அவர்களுக்கு,

அமெரிக்காவில் இருந்தாலும் மாதம் ஒருமுறை அழைத்து நலம் விசாரிக்கும் அண்ணன் அமரபாரதி அவர்களுக்கு,

தமிழ்நெஞ்சம் பதிவில் லோகோ நல்லாருக்கு, நானும் செய்யனும் என்று தான் சொல்லியிருந்தேன், மறுநாளே எனது மெயிலுக்கு தற்போது இருக்கும் லோகோவை செய்து அனுப்பி வைத்த நண்பர் பாலசந்தர் அவர்களுக்கு,

நொடிந்த நேரத்தில் நான் இருக்கேனடா உனக்கு என்று பின்னூட்டம் அளித்து ஊக்கமளித்த டாக்டர் ருத்ரன் அவர்களுக்கு,

பிரச்சனை வரும்பொதெல்லாம் அவதாரம் எடுக்கும் எனது அன்பு நண்பர் ப்ளீச்சிங் பவுடர் அவர்களுக்கு,

கூடவே, யார் எதை சொன்னாலும் நான் உன் கூடவே இருக்கிறேன் வால் என்று அலைபேசியில் அழைத்து சொல்லும் அண்ணன் நல்லதந்தி அவர்களுக்கு,

ஒரு தொழிலதிபர் என்ற மமதை கொஞ்சம் கூட இல்லாமல் என்னை போன்ற வெட்டிகள் செய்யும் போனுகெல்லாம் பொறுமையாக பதில் சொல்லும் அங்கிள் சஞ்சய் அவர்களுக்கு,

காலை, மதியம், இரவு என்று ஒரு பொழுதும் விடாமல் சாப்பிடிங்களா என நலம் விசாரிக்கும் சகோதரி பூர்ணிமாசரண் அவர்களுக்கு,

எனது கருத்துரிமைக்காக உடன் நின்ற சகோதரர்கள், நட்புடன் ஜமால் மற்றும் அ.மு.செய்யது அவர்களுக்கு,

எங்கேயேனும் நானும் ஒரு எழுத்தாளன் என்ற தலைக்கணம் வந்து விட கூடாது என ஒரு வரி விடாமல் என்னை கலாய்த்து என் ஆணவத்தை போக்கும் நண்பர் லவ்டேல் மேடி அவர்களுக்கு,

சிங்கையில் இருந்து போன் செய்து நலம் விசாரிக்கும் அண்ணன் நிஜமா நல்லவன் அவர்களுக்கு,

தனியாக திரட்டி ஒன்றை ஆரம்பித்து என்னையும் மதித்து அதில் இணைத்து(பதிவை மட்டும் தான்) ஆலோசனைகள் கேட்கும் நண்பர் மோகன்ராஜ் அவர்களுக்கு,

கவிதைன்னா என்னான்னே தெரியாம கிறுக்கறதையெல்லாம் நல்லாருக்குன்னு சொன்னதோடு மட்டுமில்லாமல் இன்றும் என்னை குரு என்று அழைத்து நெளிய வைக்கும் நண்பர் அனுஜன்யா அவர்களுக்கு,

”என்ன வாங்கி வர வால்”(உங்கள் அன்பே பல கோடிக்கு சமம்) என்று உரிமையோடு விசாரிக்கும் அண்ணன் ராகவன் நைஜிரியா அவர்களுக்கு,

எங்கேயேனும் தவறாக பின்னூட்டம் இட்டிருந்தால் அழைத்து அன்போடு கடிந்து கொள்ளும் அண்ணன் உண்மைத்தமிழன் அவர்களுக்கு,

என்னை போன்ற சிறுவனையும் அண்ணே என்று அழைத்து மரியாதைக்கே இலக்கணம் கற்று கொடுக்கும் அண்ணன் புதுகை அப்துல்லா அவர்களுக்கு,

பெங்களுர் வரும் போது(நீங்கள் அங்கே இருக்கும் போது) எனக்காக நேரம் ஒதுக்கி, நான் பக்கத்து டேபிளில் ஆம்லேட் எடுப்பதையெல்லாம் பொறுத்து கொள்ளும் அண்ணன் செந்தழல் ரவி அவர்களுக்கு

அங்கிருந்து அப்படியே அனுப்பி விடாமல் பேருந்து நிலையம் வரை வந்து அனுப்பி விட்டு மறுநாள் நல்லபடியாக பிரயாணம் அமைந்ததா என நலம் விசாரிக்கும் நண்பர் பெங்களூர் அருண் அவர்களுக்கு,


அருகிலேயே இருந்து கொண்டு நான் எழுதுவது முதல், எழுந்து நிற்பது வரை செம்மை படுத்தும் எனது வலையுலக ஆசான் அண்ணன் நந்து f/o நிலா அவர்களுக்கு,

பின்னூட்ட புயலாலும், வாழ்த்து மழையாலும் என்னை திக்குமுக்காட வைக்கும் எனது அனைத்து நண்பர்களுக்கும்,

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக எனக்கு சம்பளமும் கொடுத்து, ஒரு கணிணியும் கொடுத்து பதிவெழுதவும், கும்மி அடிக்கவும் அனுமதி அளித்திருக்கும் எனது நண்பர் கார்த்திக் அவர்களுக்கு,

வெறும் நன்றி என்ற வார்த்தையில் முடித்தால் எனக்கு சோறு இறங்காது, தூக்கம் வராது.
ஒரு மனிதனை துன்பத்துகுள்ளாக்குவது நிராகரிப்பு,
அவனையே மகிழ்ச்சிக்குளாக்குவது அங்கிகாரம்.
எனது கருத்துகளுக்கும் அங்கிகாரம் அளித்த உங்களுக்கு, எனது மகிழ்ச்சியில் பொங்கும் கண்ணீரால் பாதபூஜை செய்ய வேண்டும்.


நான் எங்கேயேனும் உங்களை மிகைபடுத்தி பாராட்டியிருக்கிறேன் என்று நினைப்பீர்களேயானால், நீங்கள் என் மீது வைத்திருக்கும் மிகை பட்ட மதிப்புக்கு அது ஒன்றும் கூடியதல்ல!