தோழா தோழா!

என்னுரை: என் மீது உள்ள நட்பினால் சில இடங்களில் வெகு உயரத்துக்கு என்னை தூக்கியிருக்கிறார்! எதாவது மிகையாக தெரிந்தால் பொருத்தருள்க!, நேற்று ஞாயிற்றுகிழமை என்பதால் இன்று பதிவை வெளியிடுகிறேன்!

தமிழரசியின் ப்ளாக்

"அருண், உங்க வலைப்பூவில் நான் எழுதனும்" என்றேன்!...

"ஓ.. தாராளமா" என்றார் சிரித்து கொண்டே, ....

என்னை யாரேனும் கேட்டிருந்தால் சிரித்து மழுப்பி மறுத்திருப்பேன்.இவரிடம் சம்மதம் வாங்கியும் நான் எடுத்துக் கொண்ட காலவரையறை ஓராண்டுக்கும் மேல், என்ன தான் நானொரு புதுமைப்பெண் , தைரியசாலி என என்னைக் காட்டிகொண்டாலும் ஒரு நட்பைப் பகிர எனக்கு துணிவு வர எனக்கு இத்தனை கால தாமதம் ஆனதன் காரணம் எனக்கு இன்னும் புரியவில்லை.


இவரது எழுத்துக்களால் ஈர்க்கப்பட்ட பல்லாயிரக்கணக்கானவர்களில் நானும் ஒருத்தி. நட்பு ரீதியாக பார்த்தால் எப்போதாவது சாட்டில் ஹாய் சொல்வதும் "நலமா? சாப்பிட்டீங்களா?" இத்தோடு முடிந்து போகும். அதிகபட்சம், சுயநலமாய், நான் பதிவு போட்டால், நானாக, "போய்ப் படிங்க! அருண்" என சொல்லுவேன், மேலும் இவர் பதிவுகள் வெகுவாக கவரும் போது ஒரு மிஸ்டுகால் கொடுப்பேன், இவர் அழைத்தால் பாராட்டி சற்று நேரம் பேசுவோம். அதுவும் மாதம் ஒருமுறை அல்லது இரண்டு மாதங்களுக்கு ஒருமுறை மட்டுமே!

முதலில் இவரை சென்னை பதிவர் சந்திப்பில் பார்த்தபொழுது இப்படியும் எளிமையும், எதார்த்தமுமாய் போலியில்லாத பேச்சுநடை இருக்க முடியுமா எனத் தோன்றியது. "ஒன்பதாவது மட்டுமே படித்திருக்கிறேன்" எனச் சொல்லும் இவரின் புத்தகம் படிக்கும் ஆர்வமும் பதிவுகளை சிறப்பாய், தெளிவாய், உறுதியாய் எழுதுவதும் நம்மை வியக்கச் செய்வது உண்மை தானே!

"எப்படி இப்படி எழுதுறிங்க?" என்றால், "நிறைய ஹோம்வொர்க் பண்றேங்க" என்கிறார். கம்ப்யுட்டர் ஆன் பண்ணி கீபோர்டுல நடந்த நிகழ்வுகளுக்கும், கற்பனைகளுக்கும் உருவம் கொடுப்பதாய் எண்ணி கவிதை என எழுதி வரும் எனக்கு இவரது பதில் ஆச்சர்யமாக இருந்தது, இவரது எழுத்துக்களின் ஆளுமையின் ரகசியம் புரிந்தது எனக்கு!


ஒரு சராசரி மனிதனின் இயல்பான குணங்களான சரி, தவறு இவற்றிற்கு அப்பாற்பட்டு இவரிடம் நான்
தேர்ந்தெடுத்தது நட்பு. பல ஆண்டு உடன் இருந்து பேசிப் பழகி வந்த உறவுகளையும் தாண்டி இவர் நட்பு ஏனோ பிடித்திருக்கிறது. தினமும் நான்கு எஸ்.எம்.எஸ். காலை, மாலை தொலைபேசி உரையாடல், வாரமோ, மாதமோ சந்திக்க வேண்டும் என எதுவுமே தோன்றாமல்...

“தங்கம் விலை போல்” கிடுகிடுவென உயரும் இவரது பின்தொடர்பவர்களின் எண்ணிக்கை வியந்து புருவம் உயர்ந்த வைக்கும். மனசெல்லாம் பொறாமையை சுமந்து கொண்டு, "எப்படிங்க இது சாத்தியம்?" என கேட்பேன். "எல்லாம் அன்பால் வந்தவங்க" எனச்சொல்லுவார். "இப்படி அபாரமா எழுதுவது எப்படி?" என்றால் "உங்களைப் போன்றவர்களின் அன்பால் தான்" என்பார். பதிவுகளையும் அதற்கு இடும் கருத்துக்களையும் நட்புக்கு சம்பந்தம் இல்லாமல் என்றும் பார்த்துக் கொள்வார் அது வேறு இது வேறு என்று.... மெதுவாய் புரிந்தது எனக்கு நட்பின் ரகசியம். "இவர் பதிவுகளை பார்வையிட்டு நட்பாய் பழகி வருபவர்களின் எண்ணிக்கை லட்சங்களை தொடுவது இப்படித்தானோ ! " என.

நெருங்கிய நண்பர், எனது மிகச்சிறந்த நண்பர் என்ற இப்படிப்பட்ட கூற்றை தாண்டி இவரது தெளிவான நோக்கு, மனித இயல்பின் யதார்த்தத்தை இவர் எடுத்துக் கையாளும் விதம், எதையும் மனித உணர்வில் அணுகுவது என இவை, இவரிடம் என்னை ஈர்த்த விசயங்கள். என் எழுத்துகளில் நிஜம் எது? கற்பனை எது? என மிகச்சரியாக படித்த கணம் கணிப்பார். நான் வருத்தப்படாத அளவுக்கு ஒரே வரியில் எடுத்துச் சொல்லி புரியவும் வைப்பார்

ஆனாலும் எனக்கு இவர் மேல் கோபம் உண்டு, அது ஆதங்கமா என்று கூட தெரியவில்லை. இந்த கல்லுளிமங்கன் இதுவரை என் எழுத்துக்களை பாராட்டியதேயில்லை, ஒரு கனிவுக்காக கூட.
கொஞ்சம் பெரிய மனசு பண்ணி சொல்லுவார். " நீங்க கவிதை எழுதுபவர் இல்லை, கவிதையாகவே வாழ்பவர்" என்று.... வசிஷ்டர் வாழ்த்தியது போல் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும்!


ஒருவர் பற்றி பலருக்கு பல்வேறு கருத்துகள் இருக்கும். இவர் வலைப்பூவில் எழுதுகிறேன் என்பதால் இவரை பாராட்டியே எழுதுறேயே என்று முழிச்சிகிட்ட என் மனசாட்சி கேட்டது, அதற்கு மனசு சொன்னது அவரு எப்பவாவது உன்னிடம் தன்னை நல்லவன் என்றோ கெட்டவன் என்றோ வந்து சொன்னாரா? அவர் நிறைகளை மட்டும் எடுத்து கொள், குறைகள் உன்னை ஒன்னும் செய்யாது என்று! உணர்ந்தேன் இது தானே இவரிடம் நம்மை நட்பாக இருக்க செய்தது என. இது இலக்கு இல்லா இலக்கணம் கொண்டது, இவரை என் வலைப்பூவில் எழுதி சிறப்பிக்க நினைத்தேன். என்னை அறிந்தவர்களின் இலக்கு வெறும் நூறுகளில் தான். இங்கே எழுதினால் ஆயிரக்கணக்கான நண்பர்களால் எங்கள் நட்பு வாழ்த்தப்படட்டும் என்றே இங்கு எழுத நினைத்தேன். மதம், இனம், மொழி, வயது, நிறம், ஆண், பெண் என்ற அனைத்து கோட்பாட்டிற்கும் அப்பாற்பட்டது நட்பு. நண்பர்கள் தினத்தில் இதை இங்கு எழுதுவதில் பெருமகிழ்ச்சியடைகிறேன், என் அனைத்து நண்பர்களுக்கும் நண்பர்கள் தின வாழ்த்துகூறி என் நண்பனுக்கு சின்ன சிரிப்பை பரிசாக தந்து விடைபெறுகிறேன்!

தமிழரசி