திட்டுதல், ஏசுதல், வைதல்,பேசுதல் இன்னும் பிற வட்டார வார்த்தைகள்.

திட்டுதல்:
இது தமிழில் அனைவராலும் அறியப்பட்ட பொதுவான வார்த்தை.
ஒருவன் என்னை திட்டினான் என்று சொன்னால் தமிழ்நாட்டில் அனைத்து பகுதியில் வாழ்பவர்களாலும் புரிந்து கொள்ளமுடியும்.

ஏசுதல்:
இது நெல்லை சுத்துவட்டார வார்த்தை,
என்ன ஏசிபுட்டான் என்று அன்போடு(!?)சொல்லுவார்கள். இதை கூட மற்ற பகுதியில் வாழ்பவர்களால் புரிந்து கொள்ளமுடியும்.
"மெதுவாய் கொடுங்க" என்பதற்கு "பைய தாங்க" என்று சொல்லுவதன் மூலம் பல சினிமா மற்றும் பத்திரிக்கை நகைசுவைகளுக்கு வித்திட்டவர்கள்.

வைதல்:
இது அக்மார்க் மதுரை வார்த்தை.
"வஞ்சிட்டான்" என்று தான் வட்டார மொழியில் சொல்வார்கள்.
"வஞ்சித்துவிட்டான்" என்ற சொல்லிருந்து வந்திருக்கலாம். தமிழ் வளத்த மதுரை அல்லவா.
"லந்த கொடுத்தல்","சத்தாய்த்தல்" போன்ற சொல்லிற்கு மதுரையில் பிறந்திருந்தாலும் இன்றும் எனக்கு அர்த்தம் தெரியாது,
முழு மரியாதை இல்லாவிட்டாலும் "அண்ணே" என்று அன்போடு அழைக்கும் ஊரிது.

பேசுதல்:
கொங்கு வட்டார பகுதிகளில் மேலே இருக்கும் மூன்று தலைப்பிற்கும் இது தான் பெயர் இங்கே. முழு மரியாதைக்கு பெயர் பெற்ற ஊர் என்பதால், திட்டுவதை கூட இங்கே இப்படி தான் சொல்லுவார்கள். சிறு குழந்தை கூட "வாங்க","போங்க" என்று அழைப்பது இனிமையாக இருக்கும், வீட்டு நிகழ்ச்சிகளுக்கு வரும் அனைவரையும் கையெடுத்து கும்பிடும் பழக்கம் இவர்களிது,
ஒரு கையால் ஹாய் சொல்லி திரியும் இந்த நாகரிகத்தில், இன்றும் கும்பிடும் பழக்கத்தை வைத்திருப்பது மகிழ்ச்சியான செய்தி

சென்னை தமிழ்:
"இன்ன நைனா" இன்று அனைவரையும் அன்போடு(!?) தான் இங்கே அழைப்பார்கள்.
வாய் பேச தெரிந்த சிறு குழந்தை கூட "ங்கோத்தா" என்ற வார்த்தையை அழகாக சொல்லும்.
"பாடு","லவடிகபால்" போன்ற வார்த்தைகளுக்கும் இதை பேசும் நிறைய பேருக்கு அர்த்தம் தெரியாது, சென்னை தமிழும் சங்கம் வளர்த்து ஆராய்ச்சிகளுக்கு உட்படுத்த வேண்டிய மொழி போல் எனக்கு தோன்றுகிறது.

உங்கள் கருத்துகளையும், இது போன்ற இன்ன பிற வட்டார வார்த்தைகளையும் பின்னூட்டத்தில் பகிர்ந்து கொள்ளலாம்