சுடும் நிலவு, சுடாத சூரியன்!

அமைதிப்புயல்
ஆர்பாட்டமில்லாத பூகம்பம்
அக்கினிச்சாரல்
பெருமழைக்காதல்
ஒரு துளி பெருங்கடல்
கைக்குட்டை வானம்
பனிமலைச் சூரியன்
நடமாடும் சிலை
நீலவண்ணக் கவிதை
சிறகில்லா தேவதை
நீ
என்னைக் கண்டெடுத்தவள்
நான்
உன்னில் தொலைந்தவன்!


0*0


வண்ணங்கள் குழைத்து
வடித்த சிலையொன்று
சமுத்திரத்திற்கு நிழலாய்
வானில் வலம் வருகிறது
நிலவொளியில் மின்னும்
சிறகுகள் வான்வெளி
முழுதும் மறைக்கிறது
தினம் ஒருமுறை வந்தாலும்
தினம் தினம் வானம் பார்த்த
சிறுவனாய் கெஞ்சுகிறேன்
போகும் முன்
என் தேவை கேட்டுப்போ


0*0


தீராத பசி
நெருப்பு துண்டாய் நீ
நெருங்கும் போதெல்லாம்
சாம்பலாகிறேன்
காதல் எழும் போதெல்லாம்
ஃபீனிக்ஸ் ஆகிறேன்.


0*0

ஒரு கவிதை சமைக்க ஆசைப்பட்டேன்
கொஞ்சம் நீரும்
வண்ணக்கலவையும்
உயிர் வழிந்த காதலையும் சேர்த்து
சமைத்த கவிதையை
பொதுவில் வைத்தால்
ஒருத்தன் சாம்பார் என்கிறான்,
ஒருத்தி ரசம் என்கிறாள்,
தோழி இது தான் கவிதையா என கேட்கிறாள்,
ஒருவன் ஒருபடி மேலேபோய்
கவிதையில் சுவையில்லை
வண்ணம் மட்டும் உண்டு என்கிறான்,
தயவுசெய்து யாராவது
என் கவிதையை சுவைத்து பார்த்து
எப்படியிருக்கு என சொல்லுங்களேன்!


0*0


இழப்பதற்கு எதுவுமில்லை
எனும் பொழுது தான்
முடிவு செய்தேன்,
இனி நான் முழுதும்
உன்னவன்.


0*0


போன் மாத்திருக்கேன், நம்பர் எல்லாம் மிஸ்ஸாயிருச்சு, உங்க நம்பரை எஸ்.எம்.எஸ்ஸோ, மெயிலோ பண்ணுங்களேன் ப்ளீஸ்! என்னது அதே பழைய நம்பர் தான் 9994500540 arunero@gmail.com