டிஸ்கி:டுவிட்டரில் ஏற்பட்ட விவாதத்தின் பொருட்டு இந்த பதிவு, பொதுவாக விமர்சனம் என்ற பெயரில் கதை சொல்வது எனக்கு பிடிக்காது, அதற்கு பலர் இருக்கிறார்கள், நான் என்ன உணர்ந்தேன் என்பதே என்மையை(என் தனிதன்மையை) காட்டும், மன்னிக்க இந்த நீண்ட பதிவுக்கு!
*******************
stanly kubrick ன் திரைபடங்கள் வித்தியாசமான குறியீடுகள் அடங்கியவை என வேற்றுமொழி திரைப்பட ரசிகர்களுக்கு தெரியும், உண்மையில் அவைகளெல்லாம் நாவலில் சாத்தியபடுத்தபட்டு மீண்டும் திரைக்கு கொண்டுவரப்பட்டது, பெரும்பாலானவை குழப்பமில்லாமல் நேர்த்தியான திரைக்கதையில், கதையில் ஒன்ற வைத்தாலும் நிமிட முள்ளைப்போல் வெகு மெதுவாக காட்சியை நகர்த்துவார் என்பதும் அனைவருக்கும் தெரியும், அதுவே என்னை போன்ற மாற்று(கோண)பார்வையாளர்களுக்கு வசதியாக அமைகிறது!
eyes wide shut என்ற படம் 1999 இல்
டாம்குரூஸ் மற்றும்
நிக்கோல் கிட்மேன் நடித்து குப்ரிக் இயக்கத்தில் வெளிவந்த படம்(டாம்குருஸும், நிக்கோலும் சில ஆண்டுகள் கணவன், மனைவியாக வாழ்ந்ததாக நினைவு), அதன் ஆதாரக்கதை
Arthur Schnitzler எழுதிய
"Traumnovelle" என்ற நாவலிலிருந்து எடுக்கபட்டது!, நாவலில் பல விசயங்கள் சாத்தியமாகும் வர்ணனை என்ற பெயரில் நம்மை சுற்றி இருக்கும் குறியீடுகளை வார்த்தை வடிவத்தில் விளக்கிவிடலாம்! ஆனால் காட்சியமைப்பு அதை முழுமையாக சாத்தியபடுத்த முடியாது. இந்த படத்தின் கதையை பொறுத்தவரை அது நிஜமா அல்லது கனவா என்ற மாயதோற்றத்தை கதையின் ஆசிரியர் நிறுவ முயன்றிருக்கிறார்!, அது நாவலினாலே சாத்தியபட்டது, அது திரையில் முடியவில்லை,
சான்றாக நண்பர் ஜெய் எழுதிய ஸ்டேன்லி குப்ரிக்கின் புதிர்கள் என்ற பதிவை காண தருகிறேன்!
அடுத்து இந்த படத்தில் என்னை பாதித்தது காட்சியமைப்பு, ஒரு நாவலில் ஒவ்வொரு அத்தியாயத்தின் முடிவிலும் வைக்கும் பகீர் திருப்பங்கள் திரைக்கு சிறிதும் ஒத்துவரவில்லை, டுவாண்டினின்
பல்ப் பிக்ஷன் போன்ற படங்கள் இந்த விசயத்தில் மார்தட்டி கொள்ளலாம்!, ஒவ்வொரு அத்தியாயத்தின் முடிவிலும் வைக்கும் டுவிஸ்ட் அடுத்த அத்தியாயத்தில் என்ன நடக்க போகின்றதோ என்ற ஆர்வத்தை தூண்டலாம், ஆனால் காட்சியமைப்பில் ஏன் இந்த தேவையில்லாத கேரக்டர் என்ற எரிச்சலே வருகிறது., கதையின் போக்கை மாற்றக்கூடிய கேரக்டர் என்றால் ஏற்றுகொள்ளலாம், ஒரு பாட்டுக்கு ஆடும் மார்கெட் போன நடிகையை போல் வரும் கேரக்டர் யாருக்கு தான் எரிச்சல் தராது!
இது படத்தின் முழுக்கதை, நான் அத்தியாயம் அத்தியாயமாக பிரிக்கிறேன்!
வீட்டில் பேசி கிளம்பி பார்ட்டிக்கு செல்வதோட முதல் அத்தியாயம் முடியும்!
பார்டியில் சிலருடன் பேசி கொண்டே பழைய நண்பனை சந்திப்பது, அதே நேரம் மாற்றான் ஒருவன் நாயகியை நடனமாட அழைப்பதோட இரண்டாம் அத்தியாயம்
மாற்றானுக்கும், நாயகிக்கும் நடக்கும் உரையாடல் இங்கே முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது(இந்த காட்சியில்), ஆகவே இதுவே முழுமையாக வரும், இரண்டு மாடல்களுடன் பேசும் நாயகனை பார்ட்டி அமைப்பாளர் அழைத்துவர சொல்லி அங்கே ஒரு பெண் மயக்க நிலையில் கிடப்பதோடு மூன்றாம் அத்தியாயம் முடியும்(இங்கே தான் நாவல் சூடு பிடிக்கும்)
நாயகி-மாற்றான் உரையடல் மற்றும் பிரிவு, நாயகனின் மருத்துவம் மற்றும் அறிவுறை ஒரு பக்கத்தில் முடிந்து இரவு இருவருக்கும் நடக்கும் படத்தின் முக்கியமான உரையாடல் நடக்கும்!, அவை முழுக்க முழுக்க கதையாசிரியரின் திறமையை வெளிபடுத்தும் வசனம்
Alice Harford: Millions of years of evolution, right? Right? Men have to stick it in every place they can, but for women... women it is just about security and commitment and whatever the fuck else!
Dr. Bill Harford: A little oversimplified, Alice, but yes, something like that.
Alice Harford: If you men only knew...
இது சாம்பிள் தான்,
மணமானவர்கள் மாற்றானுடன் செக்ஸ் ஏன் வைத்து கொள்வதில்லை என்ற உளவியல் பிரச்சனையை இருவரும் ஐந்து நிமிடம் பேசுவார்கள்!
முடிவில் நாயகிக்கு வேறொருவனிடம் ஏற்பட்ட crush ஐ சொல்வதுடன் நான்காம் அத்தியாயம்!
அப்போது வரும் போன், தனது நோயாளியின் வீட்டுக்கு பயணம், அவளுக்கு சொல்லும் ஆறுதல், அவள் தன்னை பற்றி சொல்லுதல் தீடிரென்று நாயகனை காதலிப்பதாக சொல்லி முத்தமிடல் நாவலுக்கே உரிய திருப்பத்தை தர இணைக்கபெற்றது, படிப்பவன்
penthouse புத்தக ரேஞ்சுக்கு உடலுறவை ஆசிரியர் விளக்கக்கூடும் என எதிர்பார்க்க வைக்கும் டுவிஸ்டுகள்! இத்துடன் ஐந்தாம் அத்தியாயம்
திரும்பும் நாயகனுக்கு நாயகி சொன்னதே திரும்ப திரும்ப ஞாபகம் வருவது போன்றவை காட்சியமைப்பில் மட்டுமே சாத்தியமான ஒன்று, அது நாவலில் ஒரே வரியில் முடிந்து விடும்!, தனியாக நடந்து வருதல் வழியில் ஒரு விலைமாது குறிக்கிடுதல், அறைக்கு அழைத்து செல்லுதல் முக்கியமான கட்டத்தில் நாயகன் அலைபேசி அடித்தல், ஆறாம் அத்தியாயம்
நாயகன் கிளம்பி மீண்டும் நடத்தல், வழியில் நண்பன் வேலை செய்யும் உணவகத்தை அடைதல், அவனுடன் பேசுதல் அவனுக்கு வரும் போனில் இவன்
பாஸ்வேர்டு அறிதல் ஏழாம் அத்தியாயம்
படத்தில் இடம் சொல்லும் வசனம் வரவில்லையென்றாலும், அங்கே வராதே என்று இடம் சொல்லும் வசனம் நாவலில் வரும், நாயகன் உடை வாங்க இரவு ஒரு கடையை அடைதல் அங்கே ஒரு சின்ன பெண் செக்ஸில் ஈடுபடுவதை அவளது தந்தை கண்டித்தல், அவள் இவன் பின்னால் வந்து ஒளிதல், மற்றும் அவனுக்கு இந்த உடை போடு என்று காதில் கிசுகிசுத்தல் எட்டாம் அத்தியாயம்
நண்பன் குறிபிட்ட இடத்தை அடைதல், பாஸ்வேர்டு சொல்லுதல் உள்ளே சென்று அதிர்ச்சியடைதல், சடங்கு முடிந்து ஒவ்வொரு பெண்ணும் ஆட்களை தேர்வு செய்து செல்லும் பொழுது ஒருத்தி நாயகனை தேர்வு செய்து, இங்கிருந்து போய்விடு என எச்சரிக்கை செய்தல் ஒன்பதாம் அத்தியாயம்!
சலுப்பா இருக்கு, இப்படி நாவலில் கொடுத்த தேவையில்லாத டுவிஸ்டுகளை திரையில் காட்டி எரிச்சலடய செய்தது குப்ரிக்குக்கு இது தான் முதன் முறை! நாவலை அப்படியே காட்சியாக மாற்றுதல் 100% சாத்தியபடாது என்பதை அனைவரும் அறிவோம், பின் ஏன் குப்ரிக் இந்த விபரீத முடிவை எடுத்தார் என தெரியவில்லை!, நான் இதுவரை குறிப்பிட்ட அத்தியாயத்தில் மூன்றாம் அத்தியாயத்திலிருந்து ஒரு டுவிஸ்டுடன் முடியும் விதம் காட்சி அமைந்திருக்கிறது, இதுதான் நாவலா என பார்க்கும் போது நான் கூட எழுதலாம் போலயே என அதே விபரீத ஆசை தோன்றுகிறது!
பெருசா போச்சு, ஸாரி!
