சென்னை சந்திப்பு..(17.08.08)

சுருக்க சொல்லுதல் உண்மையிலேயே குறைந்த தண்ணீரில் சரக்கடிப்பதை விட கடினமானது. அதானாலேயே அந்த சந்திப்பை பற்றி எழுத முடியவில்லை.
சரி வேற யாராவது எழுதுவாங்க, நாம போய் உள்ளேன் ஐயா போட்டு வந்துறலாம்னு பார்த்தா, எல்லாருமே நம்ம மூடுல தான் இருப்பாங்க போலிருக்கு.

சென்ற சனிக்கிழமை பரிசல் என்னை அழைத்து சென்னை செல்லலாம் என்று சொன்ன போது, உண்மையிலேயே எனக்கு செல்லும் யோசனை இல்லை. நிறைய வேலை இருக்கு என்று சொல்வதற்க்கெல்லாம் ஒன்றுமில்லை. ஏனென்றால் விடுமுறை நாட்கள் தான். உண்மையான காரணம் பொருளாதார பிரச்சனை தான், அதையும் பரிசலிடம் சொல்லி விட்டேன்.

கடன் தான்யா கொடுக்க மாட்டேன், சும்மா தர்றேன் வாய்யா!, என்று அன்போடு கடிந்து கொண்டார். எனக்காக திருப்பூரிலேயே சென்னை வரை செல்ல பயணச்சீட்டும் எடுத்து விட்டார். வழக்கம் போல தாமதமாகவே ரயில்நிலையம் சென்றேன். எனக்காக தயாராக காத்திருந்த பரிசலும் அவரது நண்பரும் என்னை ரயிலுக்குள் தூக்கி போட்டார்கள்.

சிறுது நேரம் பேச்சு, சிறுது நேரம் மௌனம், அப்புறம் தூக்கம்.
வந்து விட்டது சென்னை, நேராக ரமேஷ் வைத்யா அவர்களின் வீடு,
அன்பான உபசரிப்பு, சூடான காப்பி, கொஞ்சம் பேச்சு, கிளம்பி விட்டோம் சமத்துவபுரத்துக்கு,

நண்பன் தியாகுவை பற்றி ஏற்கனவே சொல்லியிருக்கிறேன், ரொம்ப நல்லவன், அநியாயத்துக்கு எல்லோரையும் நம்புவான், அவனிடம் இரு சக்கர வாகனம் எடுத்து செல்லலாம் என்று தான் நினைத்தேன், ஆனால் சென்னை முன்ன மாதிரி இல்லை, பத்து மீட்டருக்கு ஒரு இடத்தில் வாகன சோதனை, நமக்கேன் இந்த சோதனை என்று நொந்து கொண்டு, நண்பனுக்கு நன்றியை மட்டும் கொடுத்து விட்டு வேறெதுவும் வாங்காமல் வந்துவிட்டேன்.

எனது நண்பர் ஒருவர் சென்னையில் காவல்துறையில் வாகன ஓட்டியாக இருக்கிறார்.(அரசியல் கருதி பெயர் வேண்டாம்), அவரிடம் கார் கிடைக்குமா என்று கோட்டோம். உடனடியாக ஒன்றை பிடித்து வந்து விட்டார். அங்கிருந்து கிழக்கு கடற்கரை சாலை பயணம், வழியில் கொஞ்சம் வெஜ் பிரியாணி, நூடுல்ஸ்

சென்றதின் காரணம், அங்கொரு கிராமத்தில் எனது நண்பரின் நண்பர் ஒருவர் மீனவராக இருக்கிறார், படகில் கடலுக்குள் செல்லலாம் என்று அழைத்து சென்றார். அலை அதிகமாக இருப்பதால் மாலை நேரத்தில் உள்ளே செல்ல முடியாது, காலையில் வாருங்கள் என்று கையை விரித்து விட்டார். பரிசலின் பதிவில் இருக்கும், கடற்கரையில் சிறுவர்கள், குழாயில் குளிக்கும் சிறுவன் படங்கள் அங்கே எடுக்கப்பட்டது தான்.

அங்கிரிந்து மெரீனா, நண்பருக்கு காந்தி சிலை என்று சொன்னது சரியாக புரியவில்லை போலும், எங்களை உழைப்பாளர் சிலைக்கு அழைத்து சென்று விட்டார். அங்கிருந்து மீண்டும் ஒரு ஆட்டோ காந்தி சிலைக்கு, சுற்றும் முற்றும் தேடும் வேளையிலேயே பதிவுலக சிங்கம் லக்கியும், குட்டி சிங்கம் அதிஷாவும். கை குலுக்கும் நேரத்தில் பின்னால் வெண்பூவும், அப்துல்லாவும்.


இடமிருந்து வலமாக
அப்துல்லா,வெண்பூ,பரிசல்,அதிஷா,லக்கி,வாலை ஒளித்து வைத்து கொண்ட பையன்.

உண்மையில் யாரும் வரமாட்டார்கள் சும்மா தான் திரும்ப போகிறோம் என்று தான் நினைத்தேன். இவர்களெல்லாம் வருவார்கள் என்று பரிசல் கூட என்னிடம் சொல்லவில்லை, அந்த இடத்திலேயே சிறிது நேரம் அமர்ந்தோம். சத்தியமாக போண்டா, பஜ்ஜி, கடலை எதுவும் எனக்கு தரப்படவில்லை, நேரமின்மை காரணமாக மற்றவர்களை அழைக்க முடியவில்லை போலும்.

அங்கிருந்து ஒரு உணவகத்திற்கு சென்றோம், அப்துல்லா சைவமாம், லக்கி குறைவாக சாப்பிட்டார், மற்ற அனைவரும் திருப்தியாக சாப்பிட்டார்களோ என்னவோ தெரியவில்லை, நான் புல் கட்டு. அன்னைக்கு அப்துல்லாவுக்கு ராசிபலனில் செலவு என்று இருந்திருக்கும் போல, பில்லு வந்தவுடன் அதை மெய்பிக்கும் வகையில் பாதியிலேயே பிடுங்கி கொண்டார்.

முடித்தவுடன் பரஸ்பர பிரியாவிடை, லக்கியும் அதிஷாவும் எங்களுக்கு ஆட்டோ பிடித்து அனுப்பி வைத்தார்கள்.

நாங்கள் அனைவரும் கருத்தினால் ஒன்றுபட்டோமா என்று எனக்கு தெரியாது, ஆனால் அன்பினால் ஒன்றுபட்டோம். ரமேஷ் வைத்யாவின் உரிமையான அன்பு, அப்துல்லா, வெண்பூவின் சகோதர அன்பு, லக்கி அதிஷாவின் தோழமை அன்பு.
அன்பிற்கு நிகரேது, இந்த உலகம் உள்ளவரை.

விடுபட்டவை:
நண்பர் பரிசலுடன் வந்திருந்த நண்பர் கனலி, சென்னையில் மேலும் ஒரு நண்பர் கலந்து கொண்டார், அவர் பெயர் செந்தில் இவர்கள் இருவரும் பரிசல் தனது பதிவில் சொன்ன பரிசல் குழுவில் உறுப்பினர்கள்.