எங்கே போச்சு போக்குவரத்துத்துறை!

ஒரு வேலையா மதுரைக்கு போனேன், எல்லாத்தையும் முடிச்சிட்டு ஸ்ரீதரை பார்த்துட்டு 10 மணிக்கா பஸ் ஏறலாம்னு ஆரப்பாளையம் பஸ் ஸ்டேண்டு போனா செமக்கூட்டம், சரி நானும் ஈரோடு பஸ் வரும்னு நின்னுகிட்டே இருந்தேன், உள்ளே வரும் போதே ஒரு பஸ் பயங்கர கூட்டமா வந்தது, சரி அடுத்த பஸ்ஸில் போகலாம்னு பார்த்தா அடுத்த ஒரு மணி நேரத்திற்கு பஸ்ஸைக்காணோம், திரும்பவும் ஒரு பஸ் வந்தது, இப்போ அதைவிடக்கூட்டமா.

ஒருவேளை வெளியிலேயே ஏறிடுறாங்களோ, நாமளும் அங்கே போய் நிக்கலாம்னு பார்த்தா, கூட்டம் மெயின்ரோடு வரைக்கும் நிக்குது, டீரிஸ்ட் வேன்ளையும், பஸ்ஸுலயும், கோயம்புத்தூர், சேலம்னு கத்தி கத்தி ஆள் ஏத்திகிட்டு இருந்தாங்க, தலைக்கு 300 ரூபா டிக்கெட்டு. சென்னையில் ஆம்னி பஸ்ஸில் 1500 டிக்கெட்னு சொன்னப்ப நான் நம்பல, நேத்து தான் தெரிஞ்சது தமிழ்நாடு முழுவதும் இதே நிலை தானென்று!

நான் இன்று கோவையில் கண்டிப்பாக இருக்கனும், மிகமுக்கியமான வேலைகள் இருக்குது. ஆனாலும் அப்படியே நேரா கோவை போக முடியாத நிலை, சில முக்கியமான டாக்குமெண்டுகள் ஈரோட்டில் தான் இருக்கு, சரின்னு சேலம் போகும் ஒரு வேனில் ஏறி நாமக்கல்லில் இறங்கிக்குறேன்னு பார்கெயின் பண்ணு 250 ரூவாக்கு பேசியாச்சு!

மொத்தம் இருந்தது 21 சீட்டு தான், கடைசியா இருக்கும் சீட்டில் இரண்டு பூசணிக்காய்களுக்கு நடுவில் நசுங்கும் தக்காளி போல் ஒரு சீட்டு கிடைத்தது. அதையும் அனுசரித்து அமர்ந்தாச்சு, நல்ல டயர்டாக இருந்ததால் வண்டி கிளம்பிய கொஞ்ச நேரத்தில் கண்ணசர ஆரம்பித்தேன். ஒரு பத்து நிமிசம் தூங்கியிருப்பேன், உடல் வேர்த்து முழிப்பு வந்தது, பார்த்தா வண்டி ஓரமா நிக்குது, ட்ரைவர் அருகில் இருந்த ஒரு கோவிலில் வெகு தீவிரமாக மணி ஆட்டிகொண்டு இருந்தார், சரி முடிச்சிட்டு வரட்டும்னு இருந்தேன்!

ஒருவழியாக வந்து வண்டி நகர ஆரம்பித்தது, இந்த தடவை அரைமணி நேரம் தூங்கியிருப்பேன், திரும்பவும் வேர்த்து வழிந்து எழுந்தேன். சுத்தியுலும் பார்த்து ஒரு கோவிலும் இல்லை என்பதை ஊர்ஜிதப்படுத்தியாச்சு, எங்கேயா போனாரு ட்ரைவருன்னு கேட்டா, ”இந்தா தூங்குறாரு பாருங்கன்னு” பானட் மேல தூங்கிட்டு இருந்த ஒருத்தரை காட்டுறாங்க, சீக்கிரம் போகனுமேன்னு காசு அதிகமா கொடுத்து வேன்ல ஏறினா அவரு தூங்கிகிட்டு இருக்காரு.

டென்ஷன் ஆகி பிரயோசனமில்லை, அவரை எழுப்பி சண்டை போடுறதால எழுந்து வண்டி ஓட்டுவார், ஆனா உசுருக்கு உத்திரவாதம் இல்லையே!, காத்தாட கீழே இறங்கி ஒரு சிகரெட்டை எடுத்து பத்த வைச்சிகிட்டேன், கொஞ்ச நேரத்தில் மொத்த வேனுக்குள்ளும் சலசலப்பு ஆரம்பித்தது, எல்லாரும் சேர்ந்து ட்ரைவரை எழுப்பிட்டாங்க, அவரும் வண்டி எடுக்க ரெடியாகிட்டாரு, முகம் கழுவச்சொன்னா, கழுவக்கூடாதுங்கக்கிறார், என்ன லாஜிக்கோ!.

எனக்கு ஒருபக்கம் தூக்கம் வந்தாலும், வண்டி ஒருதினுசா ஓடுறது மாதிரியே ஒரு ஃபீலிங், மாத்தி மாத்தி ட்ரைவர்கிட்ட பேச்சு கொடுத்துகிட்டே கரூர் வந்து சேர்ந்தோம், சரியா மணி 5 அப்போ.
இதுக்கு மேல ஆவாதுன்னு பைப்பாஸ்ல இருந்து ஒரு ஆட்டோ எடுத்து கரூர் பஸ் ஸ்டேண்டு போய் ஈரோடு பஸ் பிடிச்சு வந்தேன்!.

பயணிகள் வாகனம் தனியார் இயக்க தனி பர்மிசன் வேணும், சென்னையிலாவது ஓடும் ஆம்னி பஸ் அதிக கட்டணம் கேட்டது, அழகிரியார் நகரில் மீன்பாடி வண்டி கூட பயணிகள் வண்டியா ஓடுதே, போக்குவரத்துத்துறைன்னு ஒன்னு அங்கே இல்லையா!?, தீபாவளி சமயம் எல்லா ஊர்லயும் ஸ்பெஷல் சர்வீஸ் விடுவாங்க, மதுரை மட்டும் என்ன பாவம் பண்ணுச்சு. தம்மக்கள் சம்பாரிக்கட்டும்னு தலைவன் நினைக்கும் அதே பாணியை அழகிரியாரும் பின்பற்றுகிறாரோ!?

என்னவோ போங்க், வந்து சேர்றதுக்குள்ள எனக்கு தாவூ தீர்ந்துருச்சு!