கமாக்கதைகள்!(இடம் மாறிய கால்) 2(69)

டிஸ்கி:பெண்கள் பின்னூட்டம் போட வேண்டாம், திட்டுவதென்றாலும் கூட!


இவனுங்களை மாதிரி நண்பர்கள் எவனுமே ஊருகுள்ள இல்லடான்னு சொல்ற மாதிரி நண்பர்கள் அவுங்க மூணு பேரும், டவுசர் போடாத காலத்திலிருந்து, சிலேட்டு பல்பத்துடன் பள்ளி போன காலத்திலும், இறுதியாக கல்லூரி படிப்பை முடிக்கும் போது கூட அவர்கள் தினம் சந்திக்காத நாளே கிடையாது! அதிர்ஷ்டவசமாக அவர்களது பெறோர்களுக்கு சொந்த தொழில் என்பதால் ஊர் மாற்றலாகி செல்லும் நெருக்கடி வரவில்லை, உள்ளூருகுள்ளே எங்கே வீடு மாறினாலும் கூட இவர்களுக்காகவே அருகிலேயே பார்த்து கொண்டனர் அவர்களது பெற்றோர்!

அவுங்க பேரை நீங்க தெரிஞ்சிக்கனுமே, ஸ்ரீதர், பாண்டியன், முஜிப் என்பதே அவர்களது பெயர்கள். அவுங்ககிட்ட போய் என்ன சாதி,மதம்னு கேட்டா தெரிஞ்சவங்களா இருந்தா தப்பிச்சிங்க இல்லைனா அடிவாங்காம வரமாட்டிங்க, அந்த அளவுக்கு மனிதத்துவம் போற்றும் மாமனிதர்கள், ஒரு ஆஃபை ஒரே டம்பளரில் மூன்று பேரும் மாற்றி மாற்றி குடிப்பார்கள், ஒரே ஒரு விசயத்தில் மட்டும் அவர்களுக்குள் கட்டுபாடு, எக்காரணம் கொண்டும் நமக்குள் பணம் மற்றும் பெண்ணால் பிரச்சனை வரக்கூடாது என்பதே அது!

அப்பேர்பட்ட நண்பர்களுக்குள் பேரடியாய் வந்தது முஜிப்பின் பிரிவு, மும்பையில் நல்ல சம்பளத்தில் வேலை, வீட்டில் போயே ஆகவேண்டும் என கட்டாயம், நண்பர்களுக்கோ தாளமுடியாத வேதனை, கடைசியில் முஜிப்பின் அப்பா தான் இருவரையும் சமாதனாபடுத்தினார், ஒரு வருடம் வேலை செய்தால் போதும் அந்த அனுபவத்தை வைத்து இங்கேயே நல்ல சம்பளத்தில் வேலை வாங்கிவிடலாம்! உங்கள் நண்பனுக்காக ஒரு வருடம் பொறுத்து கொள்ளுங்கள் என்றார்!, கண்ணீர் மற்றும் மெளனத்தின் சாட்சியாக பிரியும் போது முஜிப்பின் அப்பாவுக்கே கண்களில் நீர் திரண்டு விட்டது!

ஒரு வருடம் தானே என நினைத்தது, முஜிபின் பதவி உயர்வு மேலும் சில வருடங்களை விழுங்கியது, நாட்கள் ஓடியது ஆரம்பத்தில் கடித தொடர்பில் இருந்தார்கள், பின் தொலைபேசியில் குசலங்களை பரிமாறி கொண்டனர், நாளைடைவில் அதுவும் படிப்படியாக குறைந்தது ஆயினும் ஸ்ரீதரும், பாண்டியனும் தினமும் சந்தித்து முஜிப்பை பற்றி பேசி கொண்டிருப்பார்கள், பண்டியனின் பக்கத்து வீட்டுகாரர் அதிக குடியால் இறந்ததால் பாண்டியன் குடியை அடியோடு நிறுத்தினான், ஆனாலும் ஸ்ரீதருக்கு கம்பெனி கொடுப்பது தவறாமல் நடந்தது, கொஞ்ச நாளில் ஸ்ரீதர் தனியாகவே குடிக்க பழகி கொண்டதால் பாண்டியன் வருவதில்லை!

தீடிரென்று ஒருநாள் முஜிபின் வருகை செய்தி இருவரையும் மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தியது, பழைய நினைவுகளை அசைப்போட்ட படி மூவரும் ஊரை சுற்றி வந்தனர்! என்ன தான் மும்பையில் வாழ்ந்திருந்தாலும் சொந்த ஊரின் சிறு மாற்றமும் முஜிபிற்கு ஆச்சர்யத்தை அளித்தது, மாலையில் வழக்கமான பாருக்கு அழைத்து சென்றான் ஸ்ரீதர், சில பெக்குகளுக்கு நடுவே ஸ்ரீதர் தான் முதலில் ஆரம்பித்தான், அங்க போயிருக்கிறியா மச்சி என்று!, அங்கே என்றால் எங்கே என்றான் முஜிப்!, அதாண்டா மும்பையின் சொர்க்கவாசல் என்றான் ஸ்ரீதர், முஜிபிற்கு புரிந்து விட்டது நண்பன் கேட்பது எதையென்று, இல்லடா நான் பாக்குறது ஆபிஸர் வேலை, அங்கெல்லாம் போனா மானம் போயிரும், அதனால அது எங்க இருக்குதுன்னு கூட தெரிஞ்சிக்கலடா என்றான்!

அதிக ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து கொண்டிருந்த ஸ்ரீதருக்கு கொஞ்சம் ஏமாற்றமே! ஆனாலும் நண்பன் பீச்சுக்கு போய் சுண்டல் திங்காம வந்திருக்கானேன்னு ஒரு வருத்தம், சரி இங்க இருக்கு போறியாடா மச்சி என்றான், முஜிபிற்கு தூக்கி வாரி போட்டது, நம்ம ஊர்லயா இடுஹ் எப்ப இருந்துடா என்றான், நீ தாண்டா இன்னும் நம்ம ஊரை கேவலமா நினைச்சிகிட்டு இருக்க, இப்பல்லாம் சிட்டியில வேலை செய்யுறவனே இங்க தான் வந்து வீடு கட்டுறான்! வர்றியா சொல்லு என்றான் ஸ்ரீதர்!, முஜிபிற்கும் ஆசை இருந்ததால் தயங்கியபடி ஒத்து கொண்டான்!,

மூவரும் சென்றனர், ரொம்ப நாள் கழித்து வந்திருக்கும் நண்பனுக்கு தான் முதலிடம் என்று முஜிபை முதலில் அனுப்பி வைத்தனர்! ஐந்து நிமிடம் கழித்து பாண்டியன், பாண்டியன் வெகு சீக்கிரத்திலேயே திரும்பி வந்துவிட்டான்! கடைசியாக ஸ்ரீதர் உள்ளே சென்றான், வெளியே முஜிப் யாரும் வருகிறார்களா என அக்கம்பக்கம் பார்த்து ஒரு சிகரெட் பத்த வைக்க அருகில் வந்து நின்றான் பாண்டியன், முழு சிகரெட்டும் தீர்ந்தும் வரவில்லை ஸ்ரீதர், என்னாடா மச்சான் ஆளையே காணோம் ஒருவேளை தூங்கிட்டானா என சிரித்தான் முஜிப், மேலும் ஐந்து நிமிடங்கள் ஆகியது பாண்டியனுக்கோ இருப்பு கொள்ளவில்லை, டே என்னாடா இது என்று பதறினான் மச்சான் நான் உண்மையை சொல்டுறேண்டா, நான் உல்ள போனேனே தவிர ஒண்ணுமே செய்யல, எனக்கு பயமா இருந்ததால வந்துட்டேன் என்றான், முஜிபிற்கு சிரிப்பை அடிக்கமுடியவில்லை, எதாவது அவளுக்கு அட்வைஸ் பண்ணிருப்ப அதான் அவுங்ககிட்ட சொல்லி அழுவுறா போல என்றான், இல்லையேடே நான் தான் எதுவுமே பேசக்கூட இல்லையே என்றான்! ஒருவழியாக அரைமணி நேரம் கழித்து வெளியே வந்தான் ஸ்ரீதர், ஏண்டா இவ்வளவு நேரம் என்று கோரஸாக கேட்டார்கள்

ஒண்ணுமில்ல மச்சான் ரொம்ப நாள் ஆச்சா! அதான் ஊற வச்சு தொவச்சேன் என்றான் ஸ்ரீதர்!



டிஸ்கி:காதாபாத்திரங்களின் பெயர்கள் கற்பனையே! அந்த பெயருள்ளவர்கள் அப்படி செய்திருந்தால் அதற்கு நான் பொறுப்பல்ல!