பாரு ஸ்டைலில் ஒரு பயணம்!

மன்னையில் நடக்கும் சிறுகவிதை பட்டறை பற்றி அறிந்திருப்பீர்கள், அமெரிக்காவில் அருந்து அம்புலி மாமா அழைத்திருந்தாலும், ஜப்பானில் இருந்து ஜாங்கிட் தம்பி கூப்பிட்டிருந்தாலும் அண்ணன் பைப்புகாரன் மேல் கொண்ட அன்பாலும், வாவ்ராம் பந்தரின் அன்பான உபசரிப்புக்காவும் மன்னை சென்று பட்டறையில் சிறப்பு விருந்தினராக கலந்து கொள்வது என்று முடிவு செய்தேன்! அது பற்றி எழுதி போன பதிவிலேயே உதவி கேட்டிருந்தேன்(இது வரை வசூல் 35 ருபாய் 45 பைசா). உதவிய நண்பர்களுக்கு நன்றி, நான் வழக்கம் போல் திருட்டு ட்ரெயினிலேயே மன்னை வந்து விடுகிறேன்!

மன்னையில் எனக்காக குளிரூட்டப்பட்ட அறை எடுக்கும்படி நண்பர் பண்டோராவிடம் சொல்லியிருந்தேன், எல்லாம் இருக்கு வாங்க என்றார், எனக்கு அப்போதே சந்தேகம், மன்னையில் எல்லாம் இருக்கு, ஆனால் எனக்கு அங்கு தங்க இடம் இருக்கா என்பதே அது!
டம்பீ சாவியிடம் முதலிலேயே கேட்டேன், தம்பி வந்தால் சரக்கு வாங்கி தருவியா என்று,
“நானே ஓசி கஞ்சி, உனக்கு சரக்கு வேணுமாக்கும்” என்று கடுப்படிக்கிறார்!, நீங்களெல்லாம் வேலைக்கு போய் என்னாத்த சம்பாத்திக்கிறீர் என்ற சந்தேகம் வருகிறது!, என்னை போன்ற பிராபலங்கள் ”ஸாரி டங்க் ஸ்லிப் ஆயிருச்சு”, பிரபலங்கள் வரும்போது செலவு செய்ய கூட முடியலைன்னா என்ன பொழப்பு அது!

ஒருவழியாக ரயிலை பிடித்து சீட்டுக்கடியில் ஒதுங்கினேன்! காதல்பட வில்லன் மாதிரி வந்த ஒரு டீ.டீ.ஆர், என்னை கோலத்தில் இறக்கி விட்டுட்டார், விடுவேனா! அங்கேயே ஒரு லாரிகாரரிடம் கெஞ்சி பானட் மேல் ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டேன், அவரிடம் பேசியது மட்டுமே நான்கு நாவல்கள் எழுதலாம்! ”ஜீரோ பைசா” என்ற நாவலில் இது பற்றி ஏற்கனவே குறிப்பிடுள்ளேன், கதைகளை எங்கேயும் தேடவேண்டியதில்லை, அது நம்மை தேடி வரும் என்று!, மன்னை வந்து இறங்கியவுடன் நண்பர் பாஸ்கிக்கு மிஸ்டுகால் கொடுத்தேன், அவர் மீண்டும் எனக்கு மிஸ்டு கால் கொடுத்தார்!, மீண்டும் கொடுத்தால் ஒரே ரிங்கில் அட்டன் பண்ணிட்டார், இருந்த ஒருருபாயும் போச்சு!.

இருந்த சில்லரைகளை பொறுக்கி யாருக்காவது போன் பண்ணி கார் கொண்டுவர சொல்லலாம் என்று தேடினேன்! தூங்கி கொண்டிருந்த பர்சிம்மை எழுப்பி நான் வந்திருக்கிறேன் என்று சொன்னேன்! பத்து நிமிடத்தில் ஹோண்டா காரில் வந்தார், உங்களுக்கே தெரியும் நான் பென்ஸை தவிர வேறு காரில் ஏற மாட்டேன் என்று.(என்னாது லாரியில வந்தேனா!, அது நேத்து நான் சொல்றது இன்னைக்கு), முட்டிக்கால் முன்சீட்டில் இடிக்க காலை மடக்கி அமர்ந்தேன்! சிகரெட்டை எடுத்து பத்த வைக்கலாம் என்றால் உள்ளே பிடிக்க கூடாது என்கிறார்!, வெளியே பிடித்தால் போலிஸ் பிடிக்குது, உள்ளே பிடித்தால் பர்சிம் அடிக்கிறார்!, அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ் என்ன கொடும சார் இது!

ஒரு வழியாக சிறுகவிதை பட்டறைக்கு வந்த சேர்ந்தேன்!, அனைத்து நண்பர்களும் குழுமம் குழுமமாக நின்று பேசி கொண்டிருந்தனர், நம்ம பாண்டு சாரும் வந்திருந்தார், இந்த வயதில் எந்த சமீபத்திய கவிதை எழுதி கொல்ல போறாரோன்னு தெரிஞ்சிகலாம் பக்கத்துல போனேன்!, இப்படித்தான் சமீபத்தில் 1967 ல்ன்னு ஆரம்பிச்சார், சார் லைட்டா வயித்த கலக்குது, நீங்க பேசிகிட்டே இருங்க, இந்த வந்துடுறேன்னு அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தேன்!
இம்மாதிரியான இடங்களில் மிக்கிய(முக்கிய போட்டால் சுச்சிவேஷன் நாறிடும்) ஆட்களை கவனிக்க தனியாக ஆட்களை ஒதுக்க வேண்டும்!, இல்லையென்றால் ரொம்ப கஷ்டம்!

ஒருவழியா மதியம் வந்தது, செம பசியில் ரெண்டு லெக்பீஸ் முதலில் சாப்பிடலாம்னு தேடினால் இல்லை, வாவ்ராம் பந்தரிடம் கேட்டால் மட்டனில் லெக்பீஸ் போட முடியாதுங்கிறார்! ஒரு முழு ஆட்டை தலைகீழாக தொங்கவிட்டு சுட்டு சாப்பிடும் பரம்பரையை சேர்ந்தவனிடம் சொல்லும் பதிலா அது! சேம் சேம் பப்பி சேம்!,
இருந்தாலும் பரவாயில்லை என்று இரண்டே இரண்டு ப்ளேட் மட்டும் பிரியாணியும், பத்து சப்பாத்தியும் மட்டும் சாப்பிட்டேன்! காரணம் டாக்டர் சொல்லியிருக்கிறார்! குறைவாக சாப்பிடசொல்லி அதான் இப்படி!, சரி நண்பர்களே மீதியை நாளை எழுதுகிறேன்!


********************

டிஸ்கி:பட்டறை ஞாயிற்றுகிழமை(13.09.09), இன்று வெள்ளிகிழமை(11.09.09)