போதையில் நான் .....

நீண்ட நெடிய பாட்டில்

சரக்கு இருக்கிறது

க்ளாசும் இருக்கிறது

தனி ஒருவனாக குடிக்கபோவதை நினைத்து

யாருமில்லா அறையில்

யாரை நான் கூப்பிடுவேன்!

எதை நான் கடிப்பேன்!

எங்கள் ஊர் குடிகாரர்கள்;

எண்கண் முன்னே என்னை பழித்து சிரிக்கின்றார்கள்;

காசில்லாத நேரத்தில் வாங்கி தந்த சரக்காக

நான் எத்தனை முறை வாங்கி தந்திருப்பேன்..!

நன்றியில்லா ஊராகத்தான் முதலில் தெரிகிறது!

துரோகங்கள் முதலில் கண்ணில்படுகின்றன,

ஒன்று மட்டும் உறுதியாகிறது.

குடிக்கும் சரக்கில் போதை குறைவென்று;

சரக்கின் வாசம் என்னை தொட்டுச்சொல்கிறது,

நானும் செல்வேன் கொல்வேன் என்று..!

சியர்ஸ் சொல்ல யாருமில்லாவிட்டாலும்,

இதோ குடிக்க தொடங்கிவிட்டேன்!

போதையே அதிகமாக வேண்டாம்!

போதையில் வரும் கனவுகளாவது,

நல்லவர்களை எனக்கு காட்டுமா..?

இந்த கவிதைக்கும் இவரின் கவிதைக்கும் ஏதாவது தொடர்பிருக்கிறதா என்ன